Het nieuwe Vlaams-Nationalisme: schaf af die taalgrens!
Nu duidelijk is dat de rel "episode 2" rond Leterme een onprofessionele streek is van "La Dernière Heure", een gazet die in ophefmakende berichtgeving nu en dan probeert "Het Laatste Nieuws" te overtroeven, toch even enkele bedenkingen over de uitspraken van onze Minister-President.Het eerste dat mij opvalt is de oorverdovende stilte van de andere Vlaamse politici. Eigenaardig, want zowel in CD&V als VLD ben ik er van overtuigd dat velen de mening van Leterme delen.
2
De "stevige Vlaamse profileringsdrang" van Leterme zal volgens mij geen beletsel zijn als hij door de kiezer in 2007 wordt "geroepen" om Eerste Minister te worden (als hij zou opkomen). Het geheugen van de kiezer, zowel Vlaams als Waals, is nogal kort. Dat is een overweging die zeker gemaakt is op het Martelaarsplein.
3
Ik deel de mening van Leterme en ik ben ook geen tegenstander van nu en dan eens de stok in het hoenderhok te gooien.
Het is bewezen dat het met de talenkennis in ons land achteruit gaat en het is nog veel meer bewezen dat het met de talenkennis van de Franstaligen nog steeds "abominabel" is. Als u in Brussel Nederlands gebruikt in de omgang gebeurt het niet weinig dat een Franstalig u in het Engels probeert te antwoorden. Als hij het al kent.
4
Ik denk dat het efficienter zou geweest zijn van Leterme te verwijzen naar het onderwijs zowel in Vlaanderen als in Wallonië in plaats van rechtstreeks naar de talenkennis van de Franstaligen. Daarmee bedoel ik: als er nu een ganse generatie werkzoekenden is die 1) Frans kent en 2) een beetje Internet-Engels, dan is dat omdat zij door een onderwijssysteem gelopen zijn dat niet voldoende (of helemaal geen) aandacht heeft gegeven aan de kennis van de tweede landstaal. Het zijn dus de Franstalige politici die hun jeugd voorgelogen hebben dat het voldoende is om Frans te kennen om nadien aan de bak te komen. Ten zuiden van de taalgrens loopt het vol (bij manier van spreken) met werkloze Franstaligen, ten noorden van de taalgrens komen mensen uit Noord-Frankrijk werken in een Vlaamse bedrijfsomgeving. Triestig toch ?
5
Alleen de oogkleppen van de Franstalige politici zijn groot genoeg om hen te doen volhouden dat er niks aan de hand is. Vlaamse politici beseffen meestal wel dat taalverhoudingen de resultante zijn van economische machtsverhoudingen. Precies deze laatste zijn vorige eeuw compleet omgedraaid in het nadeel van de Franstaligen. Vlaamse politici moeten dringend hun defensief denken opgeven.
De taalgrens is er gekomen om het Vlaamse grondgebied te beschermen aangezien het gefoefel van Franstaligen bij de talentellingen geen grenzen kende. De taalgrens is nu 40 jaar later bijna een landgrens geworden.
Was die taalgrens er niet geweest, dan zou de beweging vandaag van de vele Vlamingen die in Wallonië gaan wonen ook een druk geweest zijn op Waalse gemeenten (dikwijls met een in oorsprong Vlaamse naam) om opnieuw te vervlaamsen. Die druk is er nu niet, door die taalgrens.
Een klein beetje meer Vlaamse arrogantie à la Leterme en de taalgrens was overbodig geweest. De taalgrens, die bedoeld was om Vlaanderen te beschermen, is tegelijk ook een gevangenis die Vlaanderen belet te doen wat Franstalig België al sinds 1830 doet: aangrenzende gemeenten opnemen in hun taalgebied.
^ TOP
24-08-06 - 11:51:59 -
- item printen - item mailen
-
Comments
Dit bericht is gesloten. Hierdoor zijn reacties of stemmen niet langer mogelijk.
reactie van LVB:
Volledig akkoord met punten 1 tot en met 3.
Eigenlijk heeft Leterme geen schokkende of spectaculaire zaken verteld.
Wel heeft hij in hetzelfde interview ook nog gezegd dat de interpersoonlijke solidariteit ook in de toekomst kan blijven spelen, hetgeen betekent: geen splitsing van de SZ.
Wat punt 4 betreft: vraag is natuurlijk of de lamentabele kwaliteit van het onderwijs Nederlands, en het "voorliegen" door de Franstalige politici betreft: dat zijn volgens mij ook maar symptomen van een dieperliggende mentaliteit bij de Franstaligen, historisch geworteld, en waar zowel het agrarische verleden van Vlaanderen en zelfs het collaboratieverleden van Vlaanderen mee te maken hebben: le flamand, patois de paysans, langue de boches etc. Waarmee ik niet wil zeggen dat het onze schuld is, maar wel dat dit zeer diep in de collectieve beeldvorming van de Franstaligen geworteld zit, al generaties lang. En ik bedoel dit niet als verschoning, integendeel, het maakt het probleem eigenlijk nog erger.
Punt 5 heeft eigenlijk niets met formele grenzen te maken, maar louter met mentaliteit en assertiviteit. Dat die druk er nu niet is, komt niet zozeer door de taalgrens, maar door de adaptieve mentaliteit van de Vlamingen. Een economisch pluspunt, maar op politiek vlak een minpunt.
reactie van LVB:
Om het nu even niet over het puur inhoudelijke te hebben, maar over het tactische: in hoeverre moeten we die woorden van Leterme ernstig nemen? Ook Patrick Dewael heeft jaren geleden (o.a. in een boek) gepleit voor de afschaffing van de faciliteiten.
Profileren is makkelijk. En ook lonend, met verkiezingen in aantocht.
Ze gingen eens BHV splitsen... Toen Verhofstadt nog oppositieleider was, ging hij de transfers aanpakken eens hij aan de macht zou komen.
Geen woorden maar daden. En in hoeverre de uiteindelijke resultaten afhangen van intenties en stoere verklaringen, dat is de hamvraag. Is er een verband tussen beide, en is dat verband evenredig, dan wel omgekeerd evenredig? Hangt de dynamiek van de geschiedenis überhaupt af van de intenties en/of van de inspanningen van politici?
Wat zal het meest bepalend zijn voor hoe België en zijn onderdelen er over 20 jaar zullen uitzien: de intenties en inspanningen van politici, de toevallige ongelukjes van de geschiedenis (waardoor bijvoorbeeld België kon ontstaan), of wereldwijde evoluties, zoals bijvoorbeeld een zware economische depressie die de verzorgingsstaat en de staatsfinanciën onder druk zet?