Een ingezakte soufflé, en dan toch vuurwerk

Toen ik in 2003 begon met bloggen wist ik dat het dikwijls moeilijk zou zijn om tijdens perioden van tijdgegebrek, enigzins onderbouwde en zinnige opinies te boek (of te blog) te stellen. De laatste tijd is weer zo'n periode.

Ik heb hier een twintigtal items opgespaard, gaande van hoogbegaafdheid en de manier waarop ons onderwijs met zulke kinderen omgaat over de hypocrisie van IG Metal dat nu plots wel solidair is met Volkswagen Vorst naar het verdwijnen van de herfst en de website waarfeestguy.be die nu alweer zijn einddatum heeft verschoven naar biogasinstallaties voor boeren die daar geen milieuvergunning voor krijgen omdat de omwonenden denken dat ze stank- en geluidshinder zullen ondervinden.

En dan komt daar plots één man, en die gooit alle plannen overhoop.



Jean-Marie, die met zijn dikke BMW eens in het gat van mijn Peugeot heeft zitten duwen omdat ik niet snel genoeg over de Keizer Karellaan in Brussel vloog.

Met zijn denktank "Cassandra", als voorbereiding van de oprichting van een nieuwe rechts-liberale partij (met links-liberale ethische standpunten, maar kom)
Met een paar stromannen die azen op verschillende domeinnamen, althans zo bericht het VRT-nieuws deze avond.
En natuurlijk met de pers die aast op sensationeel nieuws, of minstens nieuws dat begrijpelijk kan gebracht worden voor het reclame-verterend kijkvoer.

Maar deze morgen kwam de ontnuchtering, het inzakken van de soufflé, de anticlimax. Jean-Marie gaat naar de N-VA, waar hem de eerste plaats zou beloofd zijn die op de Westvlaamse Kamerlijst aan N-VA is beloofd, de derde. Na Yves Leterme en een vrouw van CD&V. Boudewijn Bouckaert, zijn "Brother in Arms", volgt hem gedwee, alle onafhankelijke denktankprincipes achter zich latend.

Ik zei deze morgen hardop : "Die man is in staat om in zijn eentje het kartel CD&V - N-VA op te blazen."

Jean-Marie kiest voor de zekerheid van een mandaat, hij die dat volgens mij niet eens nodig heeft om op het einde van de maand zijn rekeningen te betalen. Bij wie hem het meest biedt, of minstens iets wat hij van de VLD nooit gekregen heeft: een derde plaats.

Ontluisterend hoe een man die beweert in eerste plaats een echte liberaal van ideeën te zijn dan plots aansluiting zoekt bij een partij die misschien wel eens zal discussiëren over liberalisme op een ogenblik dat haar hoofddoel, een onafhankelijk Vlaanderen, zal gerealiseerd zijn.

Dat valt wat plattekes, geef toe.

Let op, hij heeft positieve kanten ook.
Toen ik hem in 2004 punt per punt uitlegde waarom ik als werknemer in de Melsensstraat niet voor hem zou stemmen als kandidaat-voorzitter, is hij mij na de stemming komen bedanken voor mijn eerlijkheid. We zijn "on speaking terms", al heeft dat in mijn positie natuurlijk geen enkele praktische consequentie meer en is het van het economisch congres in 2005 geleden dat ik met hem een glas gedronken heb aan de bar van een Antwerps hotel.

--------------

Deze morgen dus het nieuws dat hij naar de N-VA overstapte. Hij is nog op zoek naar de 10 % waarin hij van de inzichten van NVA verschilt en aangezien hij niet dom is zal hij die 20 % wel vinden. Hij past een beetje in het N-VA zoals hij een beetje in de VLD paste. Ik treed daar Ter Zake van deze avond bij.

Maar vooral die stijl, die gaat mij niet af. Ik ben een pragmatisch royalist, omdat ik denk dat het koningshuis voor enige stabiliteit zorgt in ons land tegen een prijs die best de vergelijking met republieken kan doorstaan. Ik zou geen principieel bezwaar hebben tegen het leven in een republiek -het komend onafhankelijk Vlaanderen zal zo goed als zeker een republiek worden- en ik begrijp best dat mensen daar een uitgesproken voorkeur voor kunnen hebben. Aan alle staatsvormen zijn voor- en nadelen, maar een lid van het koningshuis reduceren tot een spermatozoïde is voor mij over de grenzen van de wellevendheid. En zo zijn er nog voorbeelden.

Hij past in een zekere zin goed bij Bart Dewever, voorzitter van N-VA, in die zin dat ze beiden een nogal provocerende manier hanteren om hun standpunten te verduidelijken. Alhoewel het bij De Wever volgens mij iets meer berekend en met bezonnenheid is, terwijl het bij De Decker enkel buikgevoel is. Zijn sterkte, en tegelijk ook zijn zwakte. En de reden waarom hij in een team dat een politieke partij moet zijn, onmogelijk kan functioneren.

-------------

Maar die mannen van CD&V, die zullen nog efkes moeten bekomen van de bruskering die ze vandaag hebben ondergaan. Met die "ultra-liberaal" op één lijst gaan staan, dàt had Bart hen toch eens vriendelijk kunnen vragen. Niet dus.

Met als gevolg dat het kartel CD&V-N-VA vandaag is opgeblazen. Wat het politieke landschap toch niet weinig hertekent. CD&V kan bij de volgende verkiezingen 5 procent verliezen, maar daarvoor wachten we nog even de alomwetende polls af die nu wel snel zullen volgen. De N-VA haalt waarschijnlijk wel in zijn eentje de kiesdrempel en snoept mischien wel wat af van het Blok, maar om dat blijvend te maken zullen ze toch niet tot een regering mogen toetreden.
Vandeurzen was deze avond nog niet bekomen van zijn verontwaardiging over zoveel onbeschaamdheid toen hij met trillende onderlip bevestigde dat zijn partij voor ernstige politiek en geloofwaardigheid stond (welke partij beweert dat zij daar niet voor staan). Leterme keek zeer laag vanuit zijn onbebrilde ogen maar stelde gelijk met zijn partijvoorzitter dat zij geen brulboeien nodig hebben.

Al bij al een woelige dag in de Wetstraat zoals we er lang geen gehad hebben. De politiek wordt weer interessant. ^ TOP

30-11-06 - 23:16:50 - - item printen - item mailen

-

Comments