Menu

En verder:

reactie van LVB:

Het verhaal van Coolsaet begint afgezaagd te raken. Van een man bij wie de Amerika-haat zo diep zit dat hij zelfs het woord globalisatie wil vervangen zien door het Franser klinkende mondialisatie, kunnen we weinig anders verwachten dan dat hij columns schrijft waarin iedereen die ook maar enigszins een pro-atlantisch standpunt vertolkt, voor broekschijter uitgemaakt wordt, of, in het idioom van Coolsaet, een 'curieus' gebrek aan 'courage' vertoont.

O ja, ik was het bijna vergeten, maar in 1991 was het Coolsaet die er als kabinetsmedewerker op het ministerie van defensie voor zorgde dat België weigerde om obussen te verkopen aan Groot-Brittannië, obussen die dan tegen Irak zouden worden ingezet in het kader van de bevrijding van Koeweit. Het gevolg van deze weigering was dat Jean-Luc Dehaene in 1994 geen voorzitter van de Europese Commissie kon worden, wegens een veto van John Major. Tja, men oogst nu eenmaal wat men gezaaid heeft.

Coolsaet is de fietspomp waarmee kikker België zichzelf opblaast om er als een olifant uit te zien.

reactie van francis:

Luc,

Uw reactie tegenover de persoon van Rik COOLSAET is zeer terecht.

Mag ik er de volgende bedenkingen aan toevoegen :

1. Willy Claes heeft zojuist in het radio1-journaal zonder problemen toegegeven dat het voor de Verenigde Staten om méér gaat dan de extra-territoriale werking van de genocidewet.

2. Het blijft eigenaardig dat een land dat zelf zonder problemen extra-territorialiteit in zijn wetgeving inbouwt, moeilijk gaat doen als een ander -kleiner- land hetzelfde doet. <br>Ik heb het bijvoorbeeld over de <i>Sarbanes-Oxley Act</> die buitenlandse advocaten in de Verenigde Staten in sommige situaties aan zware straffen blootstelt in de Verenigde Staten. Wanneer een -zelfs buitenlands- advocaat kennis krijgt van bijvoorbeeld onjuiste boekhoudkundige cijfers van een Amerikaanse beursgenoteerde client is hij onder Amerikaanse wetgeving verplicht tot een zogenaamde "noisy withdrawal" waarbij hij zich terugtrekt als advocaat van de betrokken vennootschap en tegelijk verplicht is aangifte te doen bij de SEC van hetgeen hij heeft ontdekt.
Onder het Belgisch recht is dergelijke handelswijze een manifeste schending van het beroepsgeheim en als dusdanig strafbaar.

reactie van LVB:

Francis, de Sarbanes-Oxley act is naar mijn mening helemaal niet extra-territoriaal, vermits hij alleen geldt voor bedrijven die een beursnotering hebben in de VS. De voornaamste bedoeling van de naar Europese normen zeer strenge beurswetgeving is de bescherming van de Amerikaanse belegger. Als de Sarbanes-Oxley act sommige Europese bedrijven niet aanstaat, dat ze dan hun Amerikaanse beursnotering maar laten schrappen. Dat ze dat niet doen, wijst erop dat ze zich ook of vooral op de Amerikaanse kapitaalmarkt willen richten, en dat het bijgevolg niet om een extra-territoriale kwestie gaat.