Het bericht kon even goed uit een krant van 20 jaar geleden komen, maar dit keer zet Karel De Gucht er persoonlijk zijn schouders onder.


De architectonische waarde van de Belgische ambassade in Tokio is hier altijd al tot mythische proporties opgeblazen. In feite gaat het om een gewone villa uit de twintigste eeuw in een niet zo specifieke stijl, maar wel op een perceel met tuin in een stad waar op iedere vierkante meter normaal gezien een wolkenkrabber of zeven staat - bij manier van spreken.

De verkoop van die tuin - vlakbij het Keizerlijk paleis - is dus een budgettaire operatie die bruto een kleine 5 miljard oude frankskes in de lade kan brengen.

En als Karel De Gucht persoonlijk zal toezien op de architectonische waarde van de nieuwe Belgische ambassade dan zal de stijl ervan wel even uitgesproken zijn als de meningen van onze minister van Buitenlandse Zaken.