Bouwen is duur, maar wat kan Geert Bourgeois daar nog aan doen?

Met de steeds maar stijgende prijzen voor onroerend goed kan de discussie niet langer meer uitgesteld worden: Een eigen huis verwerven (Voor de Vlaming met de baksteen in de maag is dit nog veel: zelf bouwen) is voor een gemiddeld gezin steeds steeds moeilijker te verwezenlijken.

Aangezien politici van rode strekking daar de laatste maanden pas echt van overtuigd geraakt zijn, willen ze daar ook echt iets aan doen, tenminste tot nader orde en ten hoogste tot aan de verkiezingen.

Aan de gestegen prijzen voor het bouwen en renoveren van huizen kan men iets doen, maar officieel is dat blijkbaar nogal moeilijk - ik kom daar straks op terug.

Grondprijzen

Maar men richt zich in eerste plaats vooral op de gestegen grondprijzen. Afhankelijk van de kleur waartoe men behoort zijn dan ofwel de groenen het doelwit van kritiek (structuurplan Vlaanderen weet u wel) of de grote bouwbedrijven "sleutel op de deur" die massaal heten te speculeren op toekomstige stijging van grondprijzen en dus op de kap van gewone gezinnen.

Na het proefballonnetje om zoveel procent van de gronden ieder jaar tegen een verminderde prijs op de markt te brengen is vorige week door Vandelanotte de piste van een belasting op grondspeculatie geopperd. Iets zal er komen, zoveel is duidelijk. De liberalen komen op voor de hardwerkende Vlaming maar de socialisten voor "iedereen".

Enfin het is SPa blijkbaar menens want ze beginnen op dezelfde nagel te kloppen.

De vraag is dan wat er zal komen. Een belasting die vooral ambtenaren tewerkstelt en ook kan ontdoken worden, een aanslag op het vrijemarkt-principe of nog iets anders.

In 2001 werd door toenmalig kamerlid Geert Bourgeois een wetsvoorstel ingediend om net zoals bij consumentenverkopen de koppelverkoop te verbieden van enerzijds bouwgrond en anderzijds sleutel-op-de-deur woningen.

Het is immers een courante praktijk dat bouwbedrijven beetje bij beetje hun stock aan gronden op de markt brengen en bij de verkoop telkens vastleggen dat de kopers verplicht zijn te bouwen met dezelfde verkoper als aannemer. Minstens één vierde van de bouwers heeft op deze manier geen vrije keuze meer van aannemer.
Ik denk dat -meer dan het probleem van speculatie- dit precies de concurrentie tussen bouwbedrijven en de vrije prijszetting verhindert en dus de werking van de vrije markt verstoort.

Het voorstel dat volgens mij heel wat inhoudelijke merites had werd onder andere door de VLD afgewimpeld. Maar het probleem is niet weg en wordt zelfs steeds groter.

Ik denk dat dit wetsvoorstel een tweede lezing verdient en een goed compromis kan zijn tussen de belangen van bouwbedrijven en deze van aspirant-bouwers.


Prijzen van aannemingswerken

Ook deze prijzen zijn de laatste jaren blijven stijgen en het verhelpen daarvan is iets moeilijker. We lezen steeds meer over de grote mate van illegale tewerkstelling van Oosteuropeanen in de bouw en we lezen vooral over de onmacht van de sociale inspectie om de bouwmaffia te bestrijden. De drang is duidelijk groot om bij aannemingswerken de prijzen naar beneden te halen.

Het is dan ook een reusachtige gemiste kans dat de regering nog niet heeft besloten tot open stellen van onze grenzen voor Oosteuropese arbeiders. De rode coalitiepartner -altijd goed met het in het zand steken van de kop- denk dat het probleem nog wat uitgesteld wordt als België zijn grenzen "gesloten" houdt. terwijl alle Oosteuropeanen die ooit naar België zullen komen op zoek naar werk hier natuurlijk al lang zijn. Soms denk ik dat die mensen liever een zwarte dan een officiële economie hebben.

Laat alle Poolse metselaars officiëel binnen en maak dat voorstel van Bourgeois wet.

Te simpel?

Ongetwijfeld .... ^ TOP

01-03-06 - 23:18:33 - - item printen - item mailen

-

Comments

Reageer