Leo Tindemans sluit bij De Tijd het jaar af.
Mijn eerste keer dat ik mij herinnerde dat een politicus iets zei dat belangrijk was, was toen ik de volgende woorden hoorde uitspreken:"De Grondwet is voor mij geen vodje papier. Ik stap van deze tribune en ik ga naar de Koning om het ontslag van deze regering aan te bieden"
Zoveel integriteit en moed is na Tindemans niet dikwijls meer vertoond in dit apenland. Intussen al tot de generatie van de tachtigers toegetreden, legt Leo vandaag nogmaals zijn politieke ziel bloot in De Tijd. Enkele markante uitspraken, om bij stil te staan bij de aanvang van een nieuw en ongetwijfeld even turbulent politiek jaar als 2004 is geweest.
"Het bevreemdt dat de kwaliteit van de democratie steeds minder mensen schijnt te bekommeren. Alsof we aan het vergeten zijn dat het niet zo vanzelfsprekend is dat de bewuste burger mag bepalen wie welke soort wetten maakt, waarvoor we per slot van rekening toch kunnen gestraft worden als we ze niet naleven"
"Het gaat niet meer om de betrouwbaarste, of de meest geloofwaardige, maar om de meest opvallende grappenmaker, die met de mooiste das of de mooiste zonder das, de meest sexy verschijning, in woord of in uiterlijk.
En ik vind televisie-uitzendingen waarin men aankondigt dat men de mensen gaat helpen om uit te maken hoe ze eigenlijk moeten stemmen, één van de grootste beledigingen die men aan de democratisch bewuste burger kan maken".
"Ik heb de indrul dat men op gevoelsgeladen onderwerpen nooit op een serieuse wijze durft in te gaan. Het wordt altijd heel delicaat voor wie zijn nek uitsteekt. Dat is met de staatshervorming ook gebeurd. Er is nooit een grondige publieke discussie geweest over wat de beste oplossing zou zijn voor een zo moeilijk land als België"
"Kijk naar dat vreemse debat over de islam. Enkele jaren geleden mocht daar niets verkeerd over gezegd worden. Nu slaat men blijkbaar aan het demoniseren. Ik heb overigens de hoofddoek nooit een probleem op zich gevonden. Waarom zouden die meisjes er niet mee naar school mogen gaan? Misschien reageren we wel zo verkrampt omdat we geconfronteerd worden met mensen met een sterke culturele identiteit die bij ons willen komen wonen, op een ogenblik dat we zelf het debat over onze identiteit ontwijken"
"Het valt op dat men op de televisie dezelfde taal en vragen hanteert wanneer men de kardinaal interviewt als wanneer men de jongste etappewinnaar in de ronde van Frankrijk voor de microfoon haalt. Dat zal je op BBC of de Nederlandse televisie niet zien"
^ TOP
31-12-04 - 12:23:19 -
- item printen - item mailen
-
Comments
Dit bericht is gesloten. Hierdoor zijn reacties of stemmen niet langer mogelijk.
reactie van Luc...:
@Francis
Met je artikel over Leo Tindemans haal je bij mij veel vage en enkele nog zeer duidelijke herinneringen boven.
Zo herinner ik me die eerste MONSTERSCORE die één man realiseerde, hij dus.
Zijn verkiezingsslogan klonk toen ongeveer als volgt: "Tiende maart, Tindemans!"
Het grote verschil met die Premier van de CVP destijds en zijn opvolgers binnen zijn partij is: hij kwam als een integer man over, had charisma, was ernstig als er ernst verwacht werd en hij kon zijn gelaatstrekken aanpassen aan de emotionele situatie van het moment.
Zijn opvolgers, Martens en vooral Dehaene hebben deels het respect voor "De Premier" omzeep geholpen omdat zij zich als eigenwijze alleengangers manifesteerden en géén respectvol gesprek aandurfden met andere waardige lui.
Dehaene, was nog de ergste van de nakomelingen. Het is Dehaene en alleen maar Dehaene die ik schuldig acht aan het "verboersen" van iets dat een van 's land meest respectvolle ambten is, namelijk dat van Premier.
Het is eveneens Dehaene die genoot van de naar nieuws vissende en steeds met lege vismand thuiskomende journalisten.
Het is Dehaene die verantwoordelijk is voor de titel die ik aan de huidige journalisten geef: keuter-journalisten dus.
Iemand die zijn werk tracht te doen, dus ook journalisten, trachten zoveel mogelijk bruikbare informatie in te winnen. Dehaene slaagde er destijds in IEDERE journalist voor schut te zetten of ze te behandelen als stront.
De reactie was hetgene we nu nog steeds zien van journalisten als ze hun werk doen... uitgekeuterde en door zichzelf met eigenaardige woorden verrijkte teksten die blad en itemvullend genoeg zijn om even ofwel aandacht te trekken in de geschreven pers en zeker in de beeldende media.
Jij, net als ik trouwens, weten vaak al te goed wat politici WÉL gezegd hebben of de bedoeling van hun woorden is, journalisten laten die woorden, en dat vaak in een andere volgorde, klinken zoals zij het verhaaltje het sensationeelst klinkend vinden. Het zijn de journalisten die nu, en dat dankzij de zotte Dehaene van destijds, hun kijkers en lezers iets overdreven gekleurd, overdreven herschikt en dat naar goeddunken van hun eigen mening, aan ons aanbieden.
Ik kan net als iedere journalist, misschien niet zo vakkundig, maar ik kan het, iedere politieker vermalen tot een hoopje onbruikbaar gruis.
En dat is nu het verschil met de Tindemans van toen en alle opvolgende Premiers na hem. Hij, tindemans dus, deed evenveel menselijke dingen goed of fout, maar door zijn gedragsbeheersing en zijn charisma stond hij ver boven het ordinaire.
Ik las vandaag in HBvL de volledig bladzijde over Verhofstadt.
Guy, mijn Guy, kan in zijn idealisten-ijver zich nog herpakken en aan IEDEREEN de klasse en de schitterende stijl laten ervaren die hij wel in zich moet hebben (omdat ik verdomme weet hoe hij is).
Guy moet weten dat wij, het gewone volk, weten dat hij ook MAAR een mens is. Maar Guy mag ook weten dat als hij zijn idealistenhevigheid weet te doseren en hij zou durven delegeren en er anderen bij betrekken, hij uiteindelijk een kanjer is die zeker zoveel respect en waardering zou kunnen afdwingen als eender wie ooit zijn voorganger was.
Onze Premier verdient respect, maar dat hij zich dan eerst als doodeenvoudige jongen aanbiedt die het natuurlijke leiderschap in zich heeft.
Een man is pas waardevol als hij zijn krachten weet te doseren, en zijn fouten kent, ze ook durft toegeven en soms eens durft zeggen: ik heb zo ook mijn mindere eigenschappen, maar wil mijn goede eigenschappen aanscherpen en ze voor al mijn landgenoten inzetten.
Vergeef me de eventuele schrijffouten, jij weet ook dat ik maar een half mens meer ben, en dat ik al heel blij ben als ik er nu en dan in slaag om IETS te schrijven.
Zij die alles beter weten dan ik, zullen misschien meer man zijn, of nog teveel met hoogheidswaanzin ronddraven tot de dag dat ze door fijne mensen gewezen worden op hun fouten en die mensen zeggen dat die fouten niet erg storend zijn....
Dan is de mens de andere mens waardig, dan kan er weer respect komen in alle richtingen.