Skip to main content.

"Rijke" vrije beroepers

De Financiële Morgen kopt vandaag "Vrije beroepen maken niet altijd rijk". Ik kan dat, met één oog op mijn portemonnee, beamen.

Amper 20 procent van de kinesisten kan blijkbaar een gezin onderhouden, en de meeste architecten komen pas na 10 jaar rond.

Het artikel zegt niets over de advocaten maar niets laat vermoeden dat de toestand daar beter is.

Na een jaar of zes had ik een min of meer leefbaar inkomen. Na 8 jaar ging mijn voornaamste cliënte failliet. Na negen jaar gaf ik er de brui aan. Met dank aan mijn echtgenote die al die tijd een bediendenstatuut en dito inkomen had.

Het hypocriete van de zaak is dat vrije beroepers een zware deontologie worden opgelegd -ik ga die op zich niet aanvallen- die grosso modo waakt over de "waardigheid van het beroep"

Nochtans vallen cliënten in regel niet uit de lucht en als ze uit de lucht vallen hebben ze geen geld bij (de vrije associatie brengt mij op dit ogenblik bij de eerste paginas van de duivelsverzen, maar daarover misschien een andere keer meer).

Er is dus een zekere, wat ik noem mercantiele geest nodig om enige kans op slagen te hebben. En dat is nu precies wat officieel "niet mag", wat wordt bestreden door de beroepsordes, dikwijls tot in het belachelijke.

De "associé" van mijn "patron" - hij heeft het mij nooit zelf verteld, ik weet het van zijn beste "concullega" die jaren later -zo wordt gefluisterd- net op tijd magistraat werd om van het voorrecht van rechtsmacht te kunnen genieten - is zo ooit eens mogen gaan uitleggen aan de stafhouder waarom hij op één of andere beurs (ik kan mij vergissen over de aard van dit evenement) iets te vlot een visitekaartje uitdeelde.

Ik herinner mij ook vaag -ik verdring het liever- dat een zaak waar de tegenpartij werd verdedigd door de echtgenote van een voormalig minister van Justitie mijn ereloon werd betwist door mijn cliënte en door de Orde van Gevestigde Advocaten werd gereduceerd tot 50 %.

Deze -en andere- redenen hebben mij na bijna 9 jaar "Balie" doen besluiten om het Gild van Advocaten te verlaten, met weliswaar heel mooie herinneringen aan een edel beroep.

Mijn kritiek op alle "vrije beroepers" en vooral hun beroepsorden valt compleet buiten het bestek van een weblog als deze en past beter als hoofdartikel van het "Rechtskundig Weekblad" (geef mij twee weken en ze hebben hun hoofdartikel) of het "NJW"-Nieuw Juridisch weekblad.

Ik wil alleen even signaleren -en ik kijk naar onze Staatssecretaris van Administratieve Vereenvoudiging Mister Q- dat vele advocaten werken in een nepstatuut dat eigenlijk een bediendenstatuut is, alleen mag deze inbreuk op de sociale wetgeving van ons land zelfs niet gezegd worden.

"Keeping up appearances" heet dat in het Engels.
^ TOP

01-12-04 - 23:42:11 - - item printen - item mailen

Share/Save/Bookmark -

Comments

reactie van Jaja...:

Met één oog op je portemonnee...(????)

Maar Joengske toch... je bent rijker dan je in je portemonnee kan zien...!

Het is "de mens" die telt, kijk eens om je heen hoeveel "mensen" je ziet die een "verrijking" zijn voor onze maatschappij.

Of ga eens voor de spiegel staan, je beseft dan hoe rijk én gelukkig je kan zijn, als je eens onschuldig maar oprecht glimlacht, en een knipoogje over hebt, voor diegene die je dan ziet.

Dit bericht is gesloten. Hierdoor zijn reacties of stemmen niet langer mogelijk.