Skip to main content.

De kiezer heeft altijd gelijk, ook als hij ongelijk heeft.

Over de middag een interessant gesprek gehad met werknemers van het VLD-Partijsecretariaat. En daar weer wat uit geleerd.

Voor sommigen is een democratie het respecteren van de regel "de helft plus één". Anderen vinden dat democratie nog iets meer inhoudt.

De wil van de meerderheid is inderdaad het fundament van de democratie. Maar er ís meer.

Bijvoorbeeld het respect voor de fundamentele internationale verdragen, zoals het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Soms mangelt het ons aan geheugen, in slaap gewiegd als we zijn door zorgverzekeringen en andere nuttige verwezenlijkingen van de milleniumwende.

Het is niet mijn beste vriend, maar iemand die niet van een slecht geheugen kan worden verdacht is Professor Etienne Vermeersch. Hij kan misschien wel verdacht worden van te grote emotionaliteit, maar in dat opzicht wordt hij natuurlijk door vele anderen vergezeld. De tv-beelden van de verkiezingsavond blijven in mijn geheugen gegrift en door een gelukkige wind is de computerversie ervan in mijn inbox beland. Bekijk ze hier.

Samengevat: ik zal erover blijven doordrammen. Alle argumenten voor en tegen. Door enerzijds verder relevante passages uit het Blokarrest te blijven citeren, en anderzijds argumenten te geven om de antidemocraten op een andere manier te bestrijden. ^ TOP

16-06-04 - 23:55:09 - - item printen - item mailen

Share/Save/Bookmark -

Comments

reactie van Luc:

Er is populisme, er is rasisme, er is negativisme... er is... veel.

Tot op heden hebben we allen samen steeds getracht vanuit het gekende, het bekende, het traditionele, het vastgeroeste, het oude (veel van onze wetten zelfs nog van uit de tijd van Napoleon) te benutten om hedendaags te leven.

We noemen ons modern, maar er is eerst een vorm van kartelvorming tussen VLD en Vivant nodig om over taxen en belastingen even anders te durven denken. Durf eens verder te gaan dan even over taxen vernieuwend te zijn, vernieuw ons bestel helemaal...

Taxen en belastingen die onze verkozenen de middelen moeten geven zich zo positief mogelijk in de schijnwerpers te brengen om nadien weer verkozen te worden, om kans te maken op een herverkiezing dus.

De hedendaagse noden kennen we, of kennen we deels omdat we de kreten van het volk horen of juist nog niet gehoord hebben...

We willen modern zijn, we willen de meest ervaren en de meest gewaardeerde natie zijn van de wereld, we meten ons met andere klassiekers.

Ik zie ook dat bijna alle politici universitairen zijn, accademisch gevormd dus.

Gevormd door wie ????

Door boeken, door wijsheden van lui die dagdagelijks niets anders doen dan vormen, maar die nooit de maatschappij hebben moeten in goede banen leiden.

Hoe kan een theoreticus de praktijk aanvoelen, leg me dat eens uit...

Het wordt hoogtijd dat de maatschappij beter vertegenwoordigd wordt in ieder parlement.

Boeren, postbodes, middenstanders, bedrijfsleiders, arbeiders, managers, mensen uit het dagelijkse leven en niet enkel mensen die dagelijks ván ons leven....

Wel dwing de politici eens neer te dalen tot daar waar het volk thuis hoort, dwing ze even naar de realiteit, laat ze leven met dezelfde middelen en verworvenheden van de gewone man, gun hen geen extra veilige uitstapregelingen, maar doe ze net als de hedendaagse mens leven en lijden op een normale wijze... DAN zullen ze ons (het gewone volk, de burgers dus) begrijpen en aldus ook handelen.

Dan stemt weer iedereen voor bekende en gekende traditionele waarden. Maar dan wel degelijk in waarden die passen, die op mensenmaat zijn, die leefbaar zijn en die niet overkomen als pap in korreltjesvorm of als te vermalen puin in de hedendaagse soep.

reactie van LVB:

Reactie van VLD'er prof. Boudewijn Bouckaert op de uitspraak van Vermeersch en op de RTBF-reportage (die ik gezien heb en waarin het Blok als nazi-partij werd afgeschilderd), in Le Soir op http://www.lesoir.be/dossie... :

Bouckaert: Je suis choqué par un certain journalisme sensationnaliste autour du Blok. La pneumonie n'est pas la peste... et selon moi, l'évaluation du phénomène n'est pas correcte dans la presse francophone où l'on ne cesse de parler d'un parti quasi nazi...


Le Soir: ... Le philosophe Etienne Vermeersch n'a pas dit pas autre chose, dimanche à la VRT...


Bouckaert: Soyons sérieux, c'est un point de vue très individuel, guère partagé en Flandre. C'est se méprendre sur ce qu'est réellement le Blok. Ce n'est pas un parti nazi. Si j'étais francophone, je me séparerais directement de la Flandre, puisqu'elle compterait près d'un million d'électeurs nazis ! D'accord pour des comparaisons, à condition qu'elles soient correctes. Ce n'est pas sain de faire passer un tel message auprès de l'opinion francophone. Attention, il n'est pas question de canoniser le Blok, mais il faut se méfier des caricatures qui empoisonnent les relations entre les Communautés. Je ne suis pas plus d'accord quand on présente le PS chez nous comme un parti communiste, quasi stalinien ; c'est tout aussi grotesque.

Le Soir: Reste que le Blok compte dans ses rangs quelques sérieux nostalgiques du Reich.


Bouckaert: C'est vrai. La vieille garde, avec notamment ceux qui ont créé le parti en 1978, a des racines qui remontent à la collaboration, mais les m½urs évoluent. J'ai l'impression que certains francophones veulent à tout prix apparaître comme des terrasseurs de dragon et démonisent leurs adversaires. Bien sûr, le Blok est un parti très ancré à la droite de la droite, mais la vieille garde y est vraiment marginale aujourd'hui. Et les nouvelles recrues, de type Jurgen Verstrepen ou Marie-Rose Morel, ne peuvent pas être qualifiées de fascistes. Arrêtons de victimiser le Blok, cela ne fait que renforcer son aura, car les Flamands aiment soutenir les victimes.

reactie van Luc Tjiep tjiep:

Van huis uit ben heb ik als kind mogen ervaren wat het is om patriotisch te zijn. Mijn voorouders, grootouders, ouders en andere familieleden hebben gestreden in het verzet. Of ze hebben ondergronds hulp geboden aan Het Verzet.

Het is niet onnatuurlijk dat ik dus emotioneel ook meeleef met hen die mijn familienaam ook droegen en me voorgingen.

Tijdens en zeker ook ná de oorlogen die ons land teisterden hebben velen gestreden voor hun idealen, voor hun vaderland, of voor hen waarvan ze dachten dat hij de nieuwe land-bestuurder zou worden van België.

Pro stond tegen contra.

Wit stond tegen zwart.

Het geheim leger verzette zich tegen de bezetter en zijn colloborateurs, soms uit ideologisch standpunt of uit sympathie, soms ook uit pure economische noodzaak.

De witten waren voor ons land, mijn ouders hebben dat steeds gesteund, er werd zelfs eten en andere middelen geschonken aan zij die ondergronds er alles aan deden om "ONS" landje te vrijwaren van dat waar zij toen bijna allemaal schrik voor hadden: een dictator dus.

Ik herinner mij nog levendig de woorden van mijn grootvader die zei; vele mensen met grote gezinnen die geen inkomsten hadden moesten wel deelnemen aan de gulheid van hij die ons bezette, anders creveerden ze van de honger, het waren dus economisch gedwongen welwillenden aan het opgedrongen regime.

Na de oorlogen wonden helen was moeilijk, niet iedereen kon rationeel denken en handelen, niet iedereen was bereid vergevingsgezind te zijn, veelal omdat de oorlog diepe wonden had geslagen in de menselijke beleving van een zoektocht naar een heel klein beetje respect en begrip voor de soms noodgedwongen situatie.

Natuurlijk lopen er hier en daar nog mensen rond die aan hun medeburgers eindelijk eens mea-culpa zouden moeten zeggen. Natuurlijk zijn er destijds mensen geweest die in dat grote rijk van die Adolf hebben geloofd en nu nog misschien... maar die exemplaren zijn eerder uitzondering dan regel.

Het is inderdaad niet correct om kinderen van kinderen hun kinderen op te zadelen met foutjes die hun voorouders ooit door omstandigheden hebben gedaan.

Het is evenmin correct iedereen zomaar te veroordelen omdat hij/zij een afstammeling is van een oorlogsgezinnetje mét een verhaaltje aanvast.

Maar het mag ook niet zijn dat zij die niet weten welke inspanningen en grote risico's destijds door patrioten, door mensen van hier en van ons, gedaan werden om ons land te geven waar wij nu al menig wat jaartjes een toch redelijk goed bestaan mogen in beleven.

Na de oorlog zijn er pijnlijke striemen zichtbaar gebleven bij zij die risico's namen. Risico's in beide richtingen dus.

De keuze van de slogan "eigen volk eerst" doet me dan ook meteen de vraag stellen: WELK volk eerst...

Als het inderdaad een zeer late afrekening zou zijn van een misnoegde ervaring van destijds, en wij de doorsnee Belg of Vlaming alsnog genomen worden voor onze Vaderlandsliefde, dan ben ik niet alleen bezorgd om de bruinhuidigen, om de zwarthuidigen, om de geelhuiden, om de Islamieten, maar ben ik ook bekommerd om de EIGEN mensen die nu dachten rustig te leven in een EIGEN land dat het onze is, maar waar we lief en vredelievend willen zijn, waar we allen samen geluk zoeken, alle dagen weer.

Duidelijkheid vanwege de leden van het Blok zou dan ook nuttig zijn, want geen een gewone Belg of Vlaming wil nu nog eens genomen worden voor zijn staatsliefde van destijds.

Spreken en onderhandelen, elkaar durven horen en critische gesprekken voeren moet kunnen onder volwassen mensen die respect hebben voor mekaar.

Als zou blijken dat er geen respect is, wel dan moeten we het allen samen maar eens ontdekken, dán sluit het Blok zich vanzelf weer af van de doorsnee maatschappij...

Indien ze wél een respectvolle en leefbare maatschappij willen hebben, is het ook een beetje aan hen om dit te bewijzen.

Ik ben in blijde verwachting dus, hopelijk zal mijn blijdschap in mijn zoektocht naar eeuwige vrede me niet ontgoochelen.

Hopelijk zal het niemand ontgoochelen.

Jij, zij en ik willen hopelijk maar één ding, namelijk VREDE en GELUK.

Dit bericht is gesloten. Hierdoor zijn reacties of stemmen niet langer mogelijk.