En van over de taalgrens

"Van Cau", de Waalse Minister-President, heeft een boek geschreven. "Choisier la Wallonie".

"Metro" -één van de laatste publicaties die naar mijn weten een Vlaamse en een Franstalige editie heeft- bericht erover in zijn Vlaamse editie van 27 mei.

Wat mij steeds maar frappeert is hoe beide gemeenschappen van dit land door de taalbarrière verder en verder uit elkaar groeien in die mate dat men eigenlijk gewoon naast elkaar praat in plaats van met elkaar praat. Enkele citaten ter illustratie:

Wanneer Karel De Gucht verklaart dat "België vervliegt" gelooft u dan nog in de overlevingskansen van ons land ?
"Wij werken eraan. Volgens mij kan je het best ijveren voor het behoud van België door te werken aan het herstel en de ontwikkeling van Wallonië. Wanneer het land zijn evenwicht terugvindt, zullen de egoïstische eisen van sommigen vanzelf uitdoven (...)"

En verder :

"Het is duidelijk dat de Walen als laatste de Brabançonne zullen zingen. De eerste die een einde maakt aan België, zal Brussel verliezen en opgezadeld worden met de schulden" (Van Cau is zo iemand die denkt dat Brussel op de taalgrens ligt. Eigenlijk ligt het volledig ingesloten in Vlaams grondgebied. Veel Vlamingen beseffen dit eigenlijk niet meer)



En op de keper beschouwd het meest bij de haren getrokken argument om de solidariteit en de miljardenstromen in stand te houden is toch wel het historische :

Weigert u pertinent te praten over welke vorm van confederalisme dan ook ?
"Het confederalisme is de wachtkamer van het separatisme. Dat staat gelijk met de Belgische Staat volledig leeg te halen, de inhoud door te geven aan de Gewesten en elke vorm van solidariteit te vernietigen.
Men mag ons, door de Belgische solidariteit te breken, de middelen niet ontnemen om ons herstel te voltooien. Wij zijn er ons van bewust dat wij op dit ogenblik bevoorrecht worden door die solidariteit, net zoals Vlaanderen ooit gedurende 100 jaar bevoorrecht is geweest. Tussen 1830 en 1960 was bijvoorbeeld het BBP van Wallonië belangrijker dan dat van Vlaanderen"

Van Cau doelt op de inkomensstroom die toen van Wallonië naar Vlaanderen ging door de vele Vlamingen die in de Waalse industrie gingen werken (zijn eigen voorouders trouwens ook)
Dat is nog iets anders dan de miljarden uit de gezondheidszorg en de werloosheid die nu naar Walen blijven stromen. Die geldstromen bestonden toen nog niet omdat er noch een ziekteverzekering noch een inkomensverzekering bestond. Maar dat past natuurlijk niet in de argumentatie.

Toch jammer van het verspilde papier....
^ TOP

31-05-04 - 08:58:00 - - item printen - item mailen

-

Comments

Reageer