Skip to main content.

"Of we zijn solidair, of we zullen sterven als honden"

Als er niet dringend meer politieke energie vrijkomt om de effecten van de vergrijzing op te vangen, staat er een sociale ramp te wachten, zo luidde het vrijdag op het congres van de Socialistische Mutualiteiten. maar wordt die boodschap, bedoeld voor de lange termijn, wel gehoord in de Wetstraat, waar zoveel korte-termijn-noden te lenigen zijn?

Mark Elchardus, voorzitter van de Vlaamse tak van de Socialistische Mutualiteiten, ontpopt zich met de cijfers in de hand tot een politieke Cassandra. Of we maken van de vergrijzing een topprioriteit, of het is gedaan met de welvaartstraat. Te weinig werkenden, teveel ouderen, en dus onbetaalbare pensioenen, eenzame en nauwelijks verzorgbare oudjes, een onappetijtelijke verzuring, een dualisering van de samenleving. Want alleen wie (veel) heeft gespaard, stelt het dan wel. De anderen niet. En die "anderen", dat is de meerderheid van ons.

In De Morgen van 20.10.2003 is een interview verschenen met Mark Elchardus, socioloog en hoogleraar van de VUB, tevens voorzitter van de Vlaamse tak van de Socialistische Mutualiteiten. :

"In de VS is 33 procent van de inwoners schromelijk onderverzekerd. daartegenover staat de toptwintig. Die heeft even goede, zelfs veel betere verzekeringen dan hier in Europa.

Maar willen we dat ? Ik zei zonet: het debat over de vergrijzing is niet in de eerste plaats een zaak van solidariteit. Maar het draait er wel op uit. De beste gok voor iedereen is solidariteit. Ofwel zijn we solidair, ofwel, en ik druk het kras uit, zal een groot deel van onze bevolking in de toekomst sterven als honden. En dan is het nog maar te zien wie van ons tot die toptwintig behoort, en wie niet."

(Dit interview is ook opgenomen in het in november te verschijnen boek De eerste mens die 150 wordt, is nu al geboren, Jos Grobben en Bart Vandormael, Uitgeverij Van Halewyck) ^ TOP

20-10-03 - 13:12:47 - - item printen - item mailen

Share/Save/Bookmark -

Comments

reactie van LVB:

De vergrijzing bedreigt inderdaad ons pensioenstelsel. Een oplossing is niet eenvoudig, juist omdat er onder het mom van 'solidariteit' jarenlang nagelaten werd om het probleem ten gronde aan te pakken.

Een aanpak ten gronde zou er moeten in bestaan een pensioensysteem op te zetten gebaseerd op kapitalisatie in plaats van op repartitie. In Nederland zal men over 20 jaar de pensioenen uitbetalen met geld dat 20 jaar geleden reeds vastgelegd werd en sindsdien rente opbracht. In België zal men over 20 jaar de pensioenen moeten betalen met het geld dat op dat ogenblik binnenkomt.

Een aanpak ten gronde werd midden jaren '90 onmogelijk gemaakt door de partij van de hoger geciteerde Elchardus. Nadat Guy Verhofstadt namelijk een ambitieus hervormingsplan voor de sociale zekerheid had voorgesteld, stelde Louis Tobback de socialistische verkiezingscampagne in het teken van de slogan "de VLD bedreigt uw pensioen".

Elchardus had dus beter gezegd: "als we later zullen sterven als honden, is onze partij daar mee voor verantwoordelijk, want we hebben een oplossing te lang onmogelijk gemaakt". Het is cru gesteld, maar het is jammer genoeg waar.

'Solidariteit' is voor sommigen het codewoord voor 'laat de kraan maar openstaan, en laat de anderen maar verder dweilen'. Bij de PS noemen ze dat 'la retour du coeur'. Te vrezen valt dat Elchardus met 'solidariteit' eigenlijk bedoelt: de krekel mag de mier slachten. Met andere woorden: wie zelf een appeltje voor de dorst opzij gezet heeft voor zijn pensioen, mag zich eraan verwachten dat daar onder het mom van solidariteit een fikse hap zal van wegbelast worden. De idee alleen al werkt demotiverend en zorgt voor nog minder werkenden.

De oplossing zal niet louter kunnen komen van solidariteit. De oplossing zal enkel kunnen komen van GROEI: economische én demografische groei. Zonder die groei, mag je nog zoveel solidair zijn als je wil, het geld voor die solidariteit zal ontbreken.

Door de factor groei als noodzakelijk element voor solidariteit weg te moffelen, stapt Elchardus eigenlijk af van de idee van de "actieve welvaartsstaat".

reactie van francis:

Er moet een tussenweg zijn tussen individuele motivatie en collectief welzijn. Ik denk dat dat mogelijk is.

Ondertussen geeft het interview met Elchardus alvast geen antwoord op primo hoe die solidariteit moet betaald worden zonder de huidge lonen tot in het absurde af te romen en secundo waar de arbeidsplaatsen vandaan zullen komen om genoeg werkenden tot hun 65 of 70 rendabel te laten zijn.

Maar hij heeft het wel over mijn pensioen he Luc ;-)

reactie van LVB:

Over JOUW pensioen? Ja, daarvan zegt hij eigenlijk dat je tevreden zal moeten zijn met een laag pensioen, en dat jouw pensioensparen, jouw spaarcenten en het extra-legaal pensioen van jouw groepsverzekering bovendien zullen wegbelast worden, uit 'solidariteit' met ZIJN achterban. Dat is waar het op neerkomt als een socialist over solidariteit spreekt... Maar voor je gemoedsrust is het inderdaad wel beter en makkelijker om te geloven dat 'solidariteit' betekent 'solidariteit met mij'.

reactie van svenja:

ik vind hondenslachten heel slecht want als je toch indenkt dat mensen vinden dat als dieren met pijn geslacht worden omdat het vlees dan lekkerder moet zijn dan zal ik het eens een keer bij diegene doen als ik eentje tegenkom die dat vind begin ik eens aan hem te knagen dan weet hij of het dan lekkerder is dus ik zal maar oppassern want svenja pastoor komt hiervoor in actie daar kunt u op rekenen meneer de dierenbul

reactie van sherena:

Ik haat mensen die dieren pijn laten lijden en dan slachten omdat het 'vlees' dan lekkerder is!!!!!
als ik er eentje tegenkom dan zal ik eens aan hem gaan knagen, eens kijken hoe hun dat vinden!!!!!!!

Dit bericht is gesloten. Hierdoor zijn reacties of stemmen niet langer mogelijk.