Volgende episode.

Louis Michel zit -volledig hersteld- te onderhandelen over de nieuwe regering in de Lambermont. Plots rinkelt zijn gsm -voor de zoveelste keer die dag. Hij ziet dat het zijn kabinet is en verlaat de vergaderzaal om het gesprek aan te nemen. Tijdens het gesprek hapt hij steeds meer naar adem. Tegen het einde van het gesprek houdt hij zich net in om geen ondoordachte uitspraken te roepen want door het raam ziet hij het kruim van de Vaderlandse pers naar hem kijken. Hij zet zich in een Louis XIV zeteltje -dat even kreunt- en probeert zijn ademhaling onder controle te krijgen. Hij veegt het zweet van zijn gezicht, terwijl in de kamer ernaast Elio Di Rupo met één welgeplaatste "Mais enfin, nous ne sommes quand-même pas de spécialistes aéronautiques !" de hoop en nachtrust van enkele honderdduizenden noordrandbewoners de grond inboort.

Het doek valt.

[Lees verder ..]