Er is onlangs bij Roularta books een dun boekje verschenen met als titel "De mythe van de omgekeerde transferts", van de hand Prof. em. dr. J. Hannes. Een korte bespreking is hier te vinden op de site van het Liberaal Archief.
Het boekje leest niet zo gemakkelijk maar ik zal er toch nog een paar citaten uit halen (zoals in de laatste dagen).
Aan de hand van een detaillistische analyse van parlementaire documenten uit de 19de eeuw komt de auteur tot een paar conclusies die soms evident en soms verrassend zijn, en ik geef er een paar:

- De bedoeling van de belastingen in de 19de eeuw was naast het vinden van overheidsinkomsten ook het "sturen" van wie kiesrecht had en wie niet (cijnskiesrecht weet u wel).
- Inkomstenbelasting zoals we ze nu kennen (personenbelasting, vennootschapsbelasting) waren nog compleet onbekend en ook belasting op de toegevoegde waarde van alle producten en diensten is iets dat pas enkele jaren voor de eerste oliecrisis werd ingevoerd.
- Er bestond geen enkele neiging om de nieuwe industrieën te belasten (steenkool en staalnijverheid).
- Het heeft er alle schijn van dat in die eeuw enorme geldstromen van Wallonië naar Brabant (unitair!) en Brussel gingen, maar daar werden nauwelijks belastingen op betaald - en vermoedelijk ligt daar de kiem van enkele grote industriële vermogens.
- Wallonië werd dus als het ware "leeggezogen", terwijl Vlaanderen het overgrote deel van de belastingen ophoestte.

(wordt vervolgd)