Elio Di Rupo verdient steun - waakzame steun - vanuit Vlaanderen. Het belangrijkste wat hem tot dusver kon worden verweten was dat hij verzuimde man en paard te noemen tegenover zijn verstarde achterban. Aan de top is de PS een moderne, haast hippe club, met een zeer duidelijk inzicht in wat er moet gebeuren om Wallonië en Brussel uit het slop te halen. Maar de kracht of de moed om dat met zoveel woorden te zeggen en om met een pijnlijke boodschap de weerstandskrachten te trotseren, die ontbrak.

Nu hij laat zien dat de tijden op dat punt aan het veranderen zijn, ontstaat een interessante mogelijkheid om het steriele gebekvecht dat dit land verlamt, op een ander, beloftevoller niveau te tillen. Daarvoor is wel vereist dat het debat aan Vlaamse kant loskomt van de clichés. Het is niet zo dat Vlaanderen een paradijs wordt als we ,,het geld van de Walen afpakken''. Wie die illusie in stand houdt, is te kwader trouw.

(Bart Sturtewagen in De Standaard van vandaag)